الف: حقوق مربوط به علائم مانند علائم تجاری و علائم جغرافیایی که در صورت حفظ شکل متمایز خود می‌توانند تا مدت نامحدود مورد حمایت واقع شوند.
ب: حقوق مربوط به اختراع و طراحی صنعتی که شامل اختراعات، طرح‌های صنعتی و اسرار تجاری می‌شود و مدت حمایت از آن‌ها معمولاً محدود است:

حقوق مالکیت ادبی و هنری هم به طور کلی شامل دو بخش متمایز است که عبارتند از:
الف- حق مؤلف، حق نسخه‌برداری یا حقوق پدیدآورندگان اصلی آثار؛
ب- حقوق‌جانبی یا حقوق اجراکنندگان، تولیدکنندگان آثار صوتی و سازمان‌های پخش‌کننده.
به طورخلاصه، باید گفت که حقوق ادبی و هنری عبارت از حق پدیدآورنده اثر یا آثار ادبی، هنری و علمی در نامیده شدن اثر یا آثار به نام او و همچنین حق انحصاری‌اش در تکثیر، تولید، اجراء، ارائه و استفاده از آن اثر یا آثار است. کپی‌رایت از نظر لغوی به معنای حق نسخه‌برداری یا حق مؤلف است. از نظر اصطلاحی به حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی، هنری و علمی اطلاق می‌شود که طیف گسترده‌ای از آثار مکتوب تا آثار هنری، صوتی- تصویری، تجسمی، صنایع دستی، نقشة قالی، گلیم و حتی نرم افزار‌های رایانه‌ای را در بر می‌گیرد.
طبق کنوانسیون برن آثار ادبی و هنری مشتمل بر همه آثاری است که صبغه ادبی، هنری و علمی داشته باشند. هرگونه جزوه، کتاب، نوشتجات مربوط به کنفرانس‌ها، سخنرانی‌ها، خطابه‌ها، نمایشنامه‌ها، نمایشنامه‌های موزیکال، طراحی رقص، نمایشنامه‌های کمدی، تفریحی، پانتومیم، تصنیف موسیقایی با کلام و بدون کلام، فعالیت‌های سینمایی و کارهای مرتبط، طراحی، نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری، گراور، لیتوگرافی، آثار عکاسی، عکس، آثار جغرافیایی، نقشه‌برداری و آثار علمی جزو مصادیق آثار ادبی، هنری و علمی است.
در مواد دیگری از کنوانسیون برن ترجمه، اقتباس، تنظیم موسیقی، تغییر و اصلاح آثار ادبی و هنری و آثاری مثل دایره‌المعارف و یا منتخب آثار را که در آن‌ها آفرینش فکری مصداق پیدا می‌کند به عنوان آثار فرعی و جانبی قابل حمایت برشمرده‌اند.
کنوانسیون برن حمایت از برخی آثار را اختیاری دانسته و بر عهده قوانین ملی کشورهای عضو کنوانسیون محول کرده است که شامل: